روز یکشنبه 1392/2/15به دعوت یکی از دوستان پرنده شناسم آقای رضا علی اصل، به اداره محیط زیست قم رفتم. کرکس بیماری توسط مردم  اونجا اورده شده بود تا پس از  سلامتی  و بهبود کامل به طبیعت بازگردانده شود.

اولین بارم بود که می تونستم  این پرنده شکاری با ابهت رو از نزدیک تماشا کنم. خیلی هیجان انگیز بود.

از اونجا که رنگ پرهای بدنش قهوه ای بود نشون میداد بالغه(کرکس های نابالغ رنگ مشکی دارند). تقریبا 6 یا 7 ساله بود. (دال ها معمولا 5 یا 6 ساله بالغ می شوند.)

طول بالها و عرض بدن مجموعا 3متر و 10 سانتیمتر ، قد بدن 1 متر و 8 سانتی متر و قد دم آن 35 سانتیمتر بود.

آقای رضا علی اصل طریقه صحیح در دست گرفتن پرندگان شکاری بزرگ جثه را یادم دادند.

دوستان کمی بهش آب دادند و سر و روشو با آب شستند. انگار خیلی گرسنش بود رفتند واسش یه نصفه مرغ آوردند گذاشتن جلوش. اولین کاری که کرد این بود که پوست مرغو جدا کرد و انداخت یه طرف!(این یعنی اینکه خوب می فهمه،پوست مرغ ارزش غذایی نداره) شگفت آوره!

طبیعت هوشمند است و تک تک اجزاء آن نیز هوشمند انه انتخاب می کنند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: